Uważne słuchanie to ważna umiejętność. Ogólnie rzecz biorąc, ludzie rozwijają się, gdy czują się w pełni „słyszani”
i „widziany”. Uważne słuchanie oznacza całkowite słuchanie drugiej osoby. Zamiast
przerywając osobie, próbując opowiedzieć własną historię lub myśląc z wyprzedzeniem, słuchacz jest
w pełni obecny w tej chwili. Słuchacz słucha tak, jakby był „tam” z
mówca. Innymi słowy, uważne słuchanie obejmuje formę samoregulacji, w której:
skupienie na sobie jest odłożone na bok. Uważne słuchanie może stworzyć wewnętrzny spokój w obu
stron, ponieważ mówca może czuć się wolny od uprzedzeń i uprzedzeń słuchacza oraz
słuchacz jest wolny od wewnętrznej paplaniny.
Bramka:
Celem tego ćwiczenia jest zbadanie koncepcji uważnego słuchania poprzez doświadczanie
jak to jest uważnie słuchać innych i rozmawiać, kiedy inni słuchają uważnie.
Instrukcje:
Przed rozpoczęciem ćwiczenia poinformuj uczestników o celu tego ćwiczenia: „Bardzo często myślimy
o przeszłości lub przyszłości, gdy słuchasz rozmowy innej osoby. Kiedy to robimy, nie słuchamy
wszystko. Zamiast być chwilą i w pełni chłonąć zarówno słowa, jak i treści od mówiącego, inne
czynności pojawiają się w naszych umysłach, takie jak planowanie tego, co powiemy lub myślenie o tym, co
powinien był powiedzieć. W tym ćwiczeniu przećwiczysz i doświadczysz, co oznacza uważne słuchanie”.
Część 1: Uważne słuchanie
Poproś uczestników, aby pomyśleli o jednej rzeczy, która jest stresująca w ich życiu i jednej rzeczy, na którą czekają
do. W ciągu 1-2 minut każdy uczestnik dzieli się z grupą spostrzeżeniami na temat zarówno stresujących, jak i przyjemnych rzeczy,
jedna historia na raz, podczas gdy wszyscy inni słuchają.
Zanim uczestnicy zaczną dzielić się swoimi historiami, poproś ich, aby zwrócili uwagę na to, jak to jest mówić i
jak to jest mówić o czymś stresującym i pozytywnym. Uczestnicy są poinstruowani, aby obserwować
ich myśli, uczucia i odczucia cielesne zarówno podczas mówienia, jak i słuchania
Część 2: Dyskusje w małych grupach
Po ukończeniu części 1 poproś uczestników, aby podzielili się na trzyosobowe grupy. Daj grupom 5-7 minut na
omów następujące pytania do refleksji:
■ Jak się czułeś, mówiąc podczas ćwiczenia?
■ Jak się czułeś słuchając podczas ćwiczenia?
■ Czy zauważyłeś błądzenie w myślach?
■ Jeśli tak, co rozpraszało uwagę?
■ Co pomogło ci zwrócić twoją uwagę z powrotem na teraźniejszość?
■ Czy twój umysł oceniał podczas słuchania innych?
■ Jeśli tak, jak „osądzanie” było odczuwane w ciele?
■ Czy były chwile, kiedy czułeś empatię?
■ Jeśli tak, jakie to uczucie w ciele?
■ Jak twoje ciało czuło się dobrze przed mówieniem?
■ Jak twoje ciało czuło się zaraz po rozmowie?
■ Co teraz czujesz?
■ Co by się stało, gdybyś ćwiczył uważne słuchanie każdej osoby, z którą rozmawiałeś?
■ Czy uważasz, że uważne słuchanie zmieniłoby sposób, w jaki wchodzisz w interakcje i relacje z innymi?
■ Jak by to było, gdybyś z ciekawością, życzliwością i akceptacją ustawił intencję zwracania uwagi na
wszystko, co powiedziałeś i wszystko, czego słuchałeś?
Część 3: Dyskusja plenarna
Na koniec przeprowadź podsumowanie w dużej grupie na temat opisanych powyżej doświadczeń. Zachęcajcie się nawzajem do
dzielić się konkretnymi osobistymi doświadczeniami i rozwijać rozmowy w małych grupach.
Każda mała grupa może wybrać lidera grupy, który przedstawi większej grupie to, co zostało omówione i
co uznano za najbardziej rozpowszechnione, wyjątkowe lub interesujące.